In den beginne ...
      in het licht van de kwantumfysica

Het evangelie van Johannes begint met

1. In het begin was het Woord en het Woord was bij God en het Woord was God.
2. Dit was in het begin bij God.
3. Alle dingen zijn door het Woord gemaakt, en zonder dit Woord is geen ding gemaakt dat gemaakt is.
4. In het Woord was het leven en het leven was het licht van de mensen.
5. En het licht schijnt in de duisternis, en de duisternis heeft het niet begrepen.

Hier is - heel terecht - al flink wat over geschreven. Ik probeer ook enkele van mijn gedachten te ordenen. Hier valt veel over te zeggen, en dit vanuit verschillende invalshoeken. Hierbij denk ik aan kwantumfysica, mystiek en religie.

Het klopt niet!

Persoonlijk heb ik er diep over nagedacht, dit vanuit de kwantumfysica. De conclusie was duidelijk: het klopt niet!

... en inderdaad ...
Later heb ik de oplossing gevonden: in het boek God en kwantumfysica staat:

Waar hier 'Woord' staat en in de Latijnse versie 'verbum', staat in het Griekse origineel 'Logos'. Toen de evangelist dit schreef, bestond er een zeer krachtige geestesstroming die hij goed kende: de gnosis. 'Logos' was daarin een belangrijk begrip en betekende veel meer dan 'woord', namelijk 'alomvattende wet', 'goddelijk idee', 'goddelijke rede'. Als we dit weten, is duidelijk dat het begin van het Johannesevangelie een scheppingsverhaal volgens het antropisch principe is.
Anselm Grün

Vervang je "woord" door "Logos" dan klopt het wel:

In het begin was de Logos en de Logos was bij God en de Logos was God.
Dit was in het begin bij God.
Alle dingen zijn door de Logos gemaakt, 
en zonder deze Logos is geen ding gemaakt dat gemaakt is. ... 

De Logos is wel in staat om iets "te maken", te realiseren. "Alle dingen zijn door de Logos gemaakt".
Uiteraard is het woord 'Logos' bij ons vrij onbekend. Het lijkt mij echter beter om het woord 'Logos' niet te vertalen, dan om het foutief te vertalen.

Wat was er voor het begin?

Een vraag - waar ik al jaren mee bezig ben - is: wat was er voor het begin? Een interessante vraag, maar ook moeilijk. Je botst namelijk op de grenzen van het denken, inclusief het verwoorden. Wij gaan er, vanuit onze Westerse visie (2), van uit dat er een soort vat is - mogelijks oneindig groot - dat we tijd noemen. Alles wat er zich ook maar kan afspelen, bevindt zich in dit vat.

Maar ... er is een kanjer van een maar.
"Alles wat zich afspeelt ... ". Niet alles speelt zich af. De schepping speelt zich af, ons leven speelt zich af, en nog zoveel meer. Er valt niets te bedenken dat zich niet afspeelt. Waarom niet? Niet omdat er niets is - buiten "het vat dat we tijd noemen" - maar omdat het denken zich onmogelijk buiten dit vat kan begeven. Voor het denken is het onmogelijk dat er iets zou kunnen bestaan buiten de tijd. En als je onder bestaan, fysiek bestaan verstaat, dan is dit ook zo. We botsten op de grenzen van de taal en van communiceerbaarheid.
Tot even proberen. Eerst even uitweiden:

Er bestaat niets dat omhoog valt. Waarom niet? Omdat vallen per definitie omlaag is. Je zou kunnen zeggen: een ballon - met helium gevuld - valt omhoog. Natuurkundig is dit correct, maar taalkundig is het fout. Een ballon die omhoog valt noemen we geen vallen, we noemen het opstijgen. Natuurkundig is vallen en opstijgen identiek hetzelfde. Wolken stijgen op (vallen omhoog), maar wanneer ze te zwaar worden vallen ze, ditmaal naar beneden, dit onder de vorm van regen (of sneeuw, of een andere vorm van neerslag).

Wat was er voor het begin?
Een doordenkertje, of beter gezegd: een forse doordenker:

Wat ik van mijzelf weet is dat ik nooit geboren ben.
  Nisargadatta Maharaj

--- nog in bewerking ---

In den beginne ... : in het licht van de kwantumfysica
         Het klopt niet!
         Wat was er voor het begin?